Maandag 24 maart 2014: Dag 2 in Kiruna

Goeie morgen! Ja, goeie morgen,want met dit uitzicht werd ik wakker. Een duidelijke voorbode van een fantastische dag!

Na een heerlijk ontbijt met fruit en roerei, werd er buiten verzameld (9u30). Het was tijd om ons klaar te maken voor de tour met de sneeuwscooters. Zo kregen we een sneeuwpak, een helm, sneeuwbril, sneeuwschoenen en extra grote handschoenen die over je eigen handschoenen/ wanten moesten.

Wanneer iedereen omgekleed was werd er per twee personen een sneeuwscooter gekozen. Als eerste reden we over het bevroren meet voor onze deur om daarna door het bos naar de rivier te rijden om uiteindelijk bij het Ijshotel uit te komen. Al het begin was moeilijk. Met je rechter duim moest je een soort van omgekeerde fietsrem induwen. Op deze manier versnelde de scooter en ging je vooruit. Om te starten moest je heel hard duwen, en dan schoot je meteen een heel stuk vooruit in een schok. Maar zodra de scooter in beweging was ging alles prima. Terwijl je aan het rijden bent moet je het stuur goed vasthouden en weerstand bieden zodat je recht blijft rijden want de bobbelige grond wilt je wel eens van je baan afbrengen. Wanneer we op het meer en door het bos reden hadden we een snelheid tussen de 40 en 60 km/h. Op een bepaald moment moesten we met onze sneeuwscooters een weg oversteken. Geen besneeuwde weg, nope, over asfalt. Hierop kon je niet sturen, dus als je niet recht stuurde kon je wel eens op een foute plek terecht komen. Natuurlijk werden er onderweg stops gehouden voor fotomomenten Op deze toeristische vraag zijn ze wel voorbereid. Op de rivier, het laatste stuk naar het Ijshotel, behaalden we snelheden tot 110 km:h. Dat was best eng soms. Wat me wel opvalde was dat de harde wind niet koud aanvoelde, ook niet in mijn gezicht. Kwam het door de zon, door het enthousiasme of door de goede sneeuwpakken....?

Eenmaal gearriveerd aan het Ijshotel werden de scooters, helmen en handschoenen achtergelaten en wandelden we het terrein op. Omdat we de kamers niet konden bezoeken zonder ticket kochten we dag maar. Huppa -200SEK. Bij het ticket zat ook een rondleiding (van 15 min!). Hier gaan we dan:

Het Ijshotel bestaat nu 24 jaar. Het begon allemaal doordat de mensen meer bezoeker wouden hebben in Kiruna. Daarom besloot de CEO naar Japan te gaan omdat daar veel ijs- en sneeuwfestivallen zijn. Zo werd er besloten om een iglo te bouwen om de rivier met daarin een ijssculptuurtentoonstelling. Enkele bezoekers wouden in de iglo slapen. Er werden rendierhuiden en slaapzakken geregeld. De volgende dag leefden deze mensen nog. En dat is hoe het idee voor het Ijshotel ontstond. Het probleem met de iglo was dat die zonk en het water omhoog kwam door al het gewicht. Deze versie van het hotel was slechts 5 weken open. Een jaar later werd er besloten om het hotel op het vaste land te bouwen. Nu is het hotel 5 maanden open.

Het hotel wordt gebouwd met ijs van 1 jaar oud. Dat is omdat ze beginnen met bouwen in november. Op dat moment is het ijs nog niet dik genoeg en soms zelfs geen ijs. Dit gebeurt op hun "ijs-groei-boerderij". Een oppervlakte op de rivier zo groot als 2 voetbalvelden. De sneeuw wordt verwijderd zodat het ijs kan groeien. In maart wordt het ijs geoogst, dan worden er blokken gesneden van 2m lang bij 1m breed (de diepte hangt van de winter af, meestal -+1m20. Deze worden met tractors naar een grote vriezer gevoerd en bewaard voor het volgende jaar.

Het hotel heeft 67 kamers, waarvan we 65 konden bezoeken. De andere twee zijn zo exclusief  dat je ze moet boeken om ze te zien. Elk jaar veranderd het design van het hotel. Met andere woorden, je moet het volgende jaar terugkomen. Door alle mysterie rond het Ijshotel lagen mijn verwachtingen hoog. Maar toen ik het eindelijk zag was ik teleurgesteld. Oké, alles is gemaakt van ijs en sneeuw en het is er muisstil. Maar de meeste kamers zijn hetzelfde en er is helemaal niet veel versiering... Hoe dan ook het blijft toch een ervaring.
   

Na het Ijshotel reden we met onze sneeuwscooters naar een oude Sami-kerk. Dit is de oudste kerk van Zweden en is uit de beginjaren van 1600. Het is een van de oudste gebouwen in Zweden omdat vele afgebrand of vernieuw zijn, maar deze kerk hebben ze onaangeroerd gelaten. 

Naast de Sami-kerk was een plaats waar je rendieren kon zien. Voor 120 SEK kon je ook naar binnen gaan om ze te voederen en te aaien. Voor studenten is dit veel te duur. Zelfs na onderhandelen wouden ze de prijs niet verlagen. Best stom want als het 50-60 SEK was zou iedereen geweest zijn en dan zou er veel meer winst gemaakt worden.

Eindelijk waren we terug in het kamp. Wat een dag, of zeg ik beter voormiddag. Rond 15u waren we terug en iedereen was uitgeteld. Nu was het vrije tijd. Je kon gaan langlaufen, een sauna neman, ijsvissen... Ik had veel gefilmd tijdens de tour en besloot aan het filmpje te werken. 

Ik werd vandaag al vermoord! Door Lukas :o Hij moest mij vermoorden met een trui (wat ik niet wist). Lukas kwam ons huisje binnen en vroeg van wie de trui om het bankje was. Hij geloofde niet dat die van mij was en vroeg of ik heb even wou geven zodat hij het kon checken. En toen was ik dood. Dom! Ik overleef niet eens de eerste dag van mijn eigen spel. Hmm :(

Later die avond  namen we rendierhuiden en onze dekens mee naar het meer. We lagen daar gezellig op het ijs met muziek en wat snack. Spijtig genoeg was de activiteit slechts 1, en zagen we geen Noorderlicht. Hopelijk morgen wel.

You know you miss me. 

xoxo

SvanskAnne