Woensdag 26 maart: Dag 4 in Kiruna: hondenslee, ijsvissen en langlaufen

Jep jep,

Vandaag was een dag waar ik ook lang naar heb uitgekeken. En dan vanwege één activiteit: de hondenslee. Vandaag zijn er twee "tours" de "Lunch tour"  's morgens en de "Northern Lights tour" 's nachts. Origineel waren we maar er 4 die zich hadden ingeschreven voor de Lunch tour. Ik vond dat heel raar, want hier was je met twee per slee en kon je namelijk zelf sturen, bij de andere zit je met 4 op een slee en deed je niets. Gelukkig had ik Vicky, Nadine en Henry kunnen ompraten. Zij moesten echter 250 SEK extra betalen omdat ze een last-minute verandering deden. Totally worth it!  Zo stonden we de volgende ochtend om 9u30 met 10 man buiten. De Fransen waren van groep veranderd.

Eenmaal aangekomen in het basiskamp konden we de kooien en de honden zien. En wat een lawaai! Ze hebben daar meer dan 150 honden. Je weet hoe luid honden kunnen blaffen, doe dat maal x150 = luid!

 

Daar kregen we warme en beschermende kledij: een warm pak, sneeuwlaarzen en handschoenen om over je eigen wanten aan te doen. Geen speciale helm , sjaal of muts want hier hebben we geen snelheden boven 30km/h. Toen ik het pak aandeed bedacht ik me het: mijn allergie. Ik was zo enthousiast dat ik helemaal niet aan mijn allergie voor dieren heb gedacht. Het pak zat onder de haren...het was een kwestie van tijd.

Na de outfit hadden we een de tijd om bij de hondjes te zitten. Wat een cuties. Ze zijn heel enthousiast, daarom blaffen ze ook zo veel, klaar voor de tocht. Wanneer de volledige groep klaar was kregen we uitleg over de besturing. De slee is vrij simpel. Als bestuurder mag je het handvat niet lossen, nooit! Met de voeten sta je op de skies van de slee, daar was een stuk rubber voorzien zodat je niet wegglijdt. .De slee heeft ook een rem gemaakt door een baar met twee haken. De honden trekken steeds met volle kracht. Als je met 1 voet op de rem staat, gaan de haken voor een stuk omlaag en vertraagt de slee (maar de honden trekken nog steeds hard door, oppassen dat je ze niet uitput dus). Wanneer je met twee voeten op de rem staat , gaan de haken volledig naar beneden en stoppen de honden. Ze voelen namelijk dat je er volledig opstaat. Zodra je de rem losliet begonnen de honden weer te rennen.

We gingen door bossen en over bevroren meren. Wat een rust in vergelijking met de sneeuwscooters. De honden zijn muisstil tijdens het rennen. Zalig. Genieten van het zonnetje en het uitzicht. Ik ben verliefd. Al duurde het niet lang voor ik begon te niezen. Hatsjoe, hatsjoe, hatsjoe,.. de echo weerkaatste over de vlakte.

 

We kwamen aan in het kamp midden in de bossen. Daar kregen we Samisoep. Zahid zei dat het zalmsoep zou zijn... maar nee.. het was championsoep. Net de enige soep die ik niet lekker vinden. Nu ja.. ik lust gewoon geen champions. Waarom willen mensen overal paddenstoelen in stoppen?! Bah, zo glibberig. 

Na de lunch was het tijd om terug te keren. Nu was de beurt aan Nadine om te sturen en moest ik zitten. Genieten was dat! Lekker in het zonnetje. Foto's trekken en filmen voor de vlog. Op de heen weg gingen de honden ongeveer 25km/u, nu "slechts" 17km/u, ze waren moe. Ik snap dat. 

Tegen de middag waren we terug in Kamp Alta. We hadden niet echt meer iets te doen dus besloten we om te genieten van de zon. Allemaal op een rijtje, met een drankje en muziek. Heerlijk toch! Toen kreeg ik het geniale idee om te ijsvissen. Het gat boren is een hele klus! Het ijs is 1m20 dik, we deden er toch 8 minuten over om erdoor te raken.. als het niet meer was. De vissen wouden niet bijten. Spijtig.
  

Tegen 17u moesten de meeste door voor de Northern lights Tour. Dus wij besloten om nog even te gaan langlaufen. Dat was lang geleden. Ik moet tussen de 12 en 14 jaar geweest zijn wanneer ik voor het eerst langlaufte in de Ardennen. Anyway, we gingen een nabij liggend bos in. We wisten niet exact waar we waren en het begin al te schemeren. Ik voelde me niet op mijn gemak. Stel je maar eens voor dat we echt zouden verdwalen..en het wordt daar koud hoor! Brrr. Op de terugweg vond ik sporen van een rendier. Cool!

Het was een leuke maar vermoeiende dag. We eindigde de dag met het spelen van weerwolven... Dat spelletje was een groot succes.

You know you miss me.
xoxo

SvenskAnne