Dinsdag 9 april 2014: Poëzie en kunst

Hey hey, vandaag de tweede les van Artistic Methods in Education.Deze les draait om de combinatie tussen poëzie en kunst. Wat kunnen we kinderen leren met behulp van poëzie.

De les begon met enkele opwarmingsoefeningen die ik reeds kende vanuit drama op de KHL. Als eerste moesten we rondstappen, iemand staat stil wanneer hij of zij dat nodig vindt. Op dat moment moeten de andere ook stil staan. Hierbij is het belangrijk dat je elkaar in de gaten houdt zodat je als één geheel komt stil te staan. Ik denk dat de andere van mijn klas deze nog nooit gedaan hadden, want in de KHL kan het 1 à 2 minuten duren voor we stil staan terwijl we hier nog geen 10 seconden stapten.

Na deze oefening moesten we proberen een driehoek te vormen met twee zelfgekozen medestudenten. Je kiest twee studenten waarmee een driehoek probeert te vormen. Niemand weet wie je gekozen hebt. Zo liepen we rond en al vrij snel kwamen we tot stilstand. Het was de snelste die de lector ooit gezien had. Volgens mij ging het zo snel doordat er zich twee groepen gevormd hadden die elkaar gekozen hadden. Ik denk dat wanneer iedereen iemand andere had genomen en we één groep gebleven waren dit veel moeilijker geweest zou zijn. Volgens mij was dit een oefening om stil te staan bij de buitenstaander. Als een buitenstaander ons zou bezig zien zou hij geen idee hebben bij wat we aan het doen zijn.  Voor ons is het niet vreemd want wij weten wat we moeten doen en wat de bedoeling is, voor een buitenstaander geldt dit niet. Gedurende deze twee oefeningen voelde ik me veilig. Ik wist wat we moesten doen en wat er van me verwacht werd, er werd geen aandacht aan mij besteed.

Bij de laatste oefening veranderde dit. We werden in groepjes van vier verdeeld. Elke groep kreeg een stoel. Een student moest op de stoel zitten de rest van de groep zat er voor. De opdracht was “As if”. De drie studenten moesten elk een manier zeggen om op de stoel te zitten. De student op de stoel moest dit dan uitbeelden. Enkele voorbeelden: Zit op de stoel alsof…

-          je 72u niet meer hebt geslapen.

-          je te horen hebt gekregen dat je nog 1 jaar te leven hebt.

-          je net beseft dat je in een mierennest zit.

-          je zit te wachten op je eerste date.

-          …

Ik vond het leuk om te kijken en om dingen te bedenken, ik voelde me op mijn gemak. Toen het mijn beurt was verdween al het gevoel van veiligheid. Ik voel me niet op mijn gemak wanneer ik de enige ben die voor een groep sta en moet acteren. Vroeger had ik plankenkoorts  en soms komt dit terug. Dit gebeurt meestal wanneer ik me onzeker voel, met leeftijdsgenoten (of ouder) en wanneer alle aandacht op mij gericht is. Ik heb de oefening wel uitgevoerd maar vond het alles behalve fijn. Hoewel deze oefening heel leuk is, zou ik dit net iets anders doen met mijn eigen klas later. Ik zou de lln. vertellen wat we gaan doen, en de kinderen mogen dan zelf bepalen of ze op de stoel willen zitten of liever niet. Voor mij moet drama leuk en veilig zijn, ik wil niemand pushen. Hier zal ik later extra veel aandacht aan besteden.

Hierna kreeg iedereen een blad met een gedicht: The Song of Wandering Aengus by W.B. Yeats.

I WENT out to the hazel wood,
Because a fire was in my head,
And cut and peeled a hazel wand,
And hooked a berry to a thread;

And when white moths were on the wing,
And moth-like stars were flickering out,
I dropped the berry in a stream
And caught a little silver trout.

When I had laid it on the floor
I went to blow the fire a-flame,
But something rustled on the floor,
And some one called me by my name:
It had become a glimmering girl
With apple blossom in her hair
Who called me by my name and ran
And faded through the brightening air.

Though I am old with wandering
Through hollow lands and hilly lands,
I will find out where she has gone,
And kiss her lips and take her hands;
And walk among long dappled grass,
And pluck till time and times are done
The silver apples of the moon,
The golden apples of the sun.

Na het lezen van het gedicht kregen we de kans om in groep het gedicht te bespreken. Dat was nodig, we snapten er niets van. Na het vertalen van enkele woorden als hazel wand, moth-like, rustled, brightening, hollow lands, dappled en pluck. Probeerden we als groep het verhaal te zoeken. Dit is onze interpretatie:

Er is een jongeman die in het bos ging om tot rust te komen. Daar vond hij een mooie rechte tak. Hij besloot te vissen en maakte haak vast aan een stuk touw. Een bes werd op de haak geschoven en hij zwierde de vislijn in het water. Hij heeft beet, hij heeft een forel gevangen. De jongeman wilt deze vis opeten en besluit een kampvuur te maken. Hij legt de vis op de grond en houdt zichzelf bezig met het vuur. Terwijl hij het vuur aanwakkert hoort hij iets achter zich. Hij kijkt maar ziet niets. Dan hoort hij een stem, een meisje dat zijn naam roept. Hij draait zich om en ziet haar. Ze is prachtig en heeft appelbloesem in haar haar. Hij wilt naar haar toe maar ze gaat weg. Ze heeft zijn hart veroverd en hij wilt bij haar zijn. De jongeman zoekt overal. Loopt langs rivieren en over heuvels… Zelfs wanneer hij oud en stijf is zoekt hij nog steeds. Hij zoekt tot zijn tijd op is. Daarna zal hij tussen de sterren op de aarde neerkijken, zoekend naar haar. (En vergeet niet dat sterren er overdag ook zijn alleen zie je ze niet door het felle zonlicht.)

Nu elke groep zijn verhaal had gemaakt, kregen we de opdracht om ons verhaal te tonen aan de groep. We mochten zelf kiezen hoe we dit zouden weergeven. Iedereen koos voor schaduwtheater. Dit hebben we vorige les gezien en het gaf ons de kans om nog meer te experimenteren. Het resultaat is te bekijken in SvenskAnne_32_The Song of Wandering Aengus

Het was veel moeilijker om dit resultaat te behalen dan de vorige sessie. Hier moesten we namelijk vertrekken vanuit het gedicht. Net als bij een boek heb je een bepaalde weergave in je hoofd. We moesten een compromis vinden tussen onze ideeën. Naast de weergave had deze groep geen goeie dynamiek. We waren met vier, toch waren we maar met twee (waaronder ikzelf) die actief deelnamen aan het proces. Op zo’n momenten vind ik het heel moeilijk om mezelf in toom te houden. Ik wil een mooi resultaat en wil dat iedereen meewerkt. Het is al niet makkelijk en als je dan nog eens mensen moet motiveren… dat is vermoeiend. Zo heb ik bij mezelf gemerkt, omdat ik zelf niet speel maar achter de schermen zou staan, dat ik soms nogal hard kan zijn in mijn verwoordingen. Ik bedoel dit allemaal goed maar ze kunnen fout worden opgenomen. Bijvoorbeeld “Neenee, zo niet staan dan zien ze het niet duidelijk” in plaats van “Ik denk dat het er beter uit ziet als je evenwijdig staat met het doek”. Of “Niet aan je kin zitten, dat ziet er raar uit.” in plaats van een andere beweging te suggereren. Ik besef dat dit niet de juiste aanpak was, ondanks dat ik mij ergerde aan hun passief gedrag is het niet correct om persoonlijke commentaar geven. Daarmee wil ik zeggen dat ik geen commentaar mag geven op wat zij doen, en dat het beter is om nieuwe en betere dingen voor te stellen. Op die manier kan het niet persoonlijk opgevat worden en zien ze het eerder als verbeteringen.

Wat kunnen kinderen nu leren met behulp van poëzie? Zelf gebruikte ik gedichten regelmatig als inleiding, maar nu zie ik veel meer mogelijkheden. Ik had nooit eerder gedacht om een gedicht te gebruiken voor drama, laat staan voor vreemde talen. Poëzie is het meest bruikbaar bij taal, zowel Nederlands als  vreemde talen als Frans en/ of Engels. Als je met een Nederlands gedicht werkt zullen de kinderen het moeten leren interpreteren. Als groep zullen de lln. tot een verhaal en een weergaven moeten komen. Ze zullen naar elkaar moeten luisteren, ze zullen moeten overleggen en een compromis moeten sluiten. Voor de weergaven zullen ze creatief moeten denken (toneelspelen, tekenen, dansen, schaduwtheater,…). Wanneer alle resultaten bekeken zijn is het best een gesprek te houden. De lln. zullen inzien dat iedereen een ander verhaal zag tewijl iedereen met hetzelfde gedicht startte. Er bestaat geen foute interpretatie.

Als je met vreemde talen werkt kan je een Nederlands gedicht nemen en enkele woorden vervangen door een woord in het Frans/Engels. Dan zullen de lln. door bespreken of opzoeken moeten achterhalen wat het woord betekend en zo het verhaal moeten achterhalen. Je kan kinderen zelf een gedicht laten schrijven in een vreemde taal. Een gedicht hoeft namelijk niet moeilijk te zijn. Zo kan het bestaan uit 3 woorden, en toch zie je er een verhaal in. Ik geef enkele voorbeelden:

cat                                           mouse                                     bear
dog                                         cave                                           girl
mountain                                hero                                          present

You know you miss me
xoxo

SvenskAnne